Ο Χρήστος Κιούσης είναι ο καυστικός σχολιαστής του Ράδιο Αρβύλα, ο άνθρωπος που εύστοχα τοποθετείται και συμπληρώνει τον δημιουργό της δημοφιλούς εκπομπής και κουμπάρο του, Αντώνη Κανάκη. Πρώην Αθηναίος και άρρωστος Παναθηναϊκός, ζει από το 1997 στη Θεσσαλονίκη όπου δούλεψε αρχικά πίσω από τις κάμερες του ΑΜΑΝ και αργότερα έκανε την εμφάνισή του στους τηλεοπτικούς μας δέκτες. Τον έχουμε ακούσει μέσα από ραδιοφωνικές εκπομπές στον Imagine 89,7  και τον ελεύθερο χρόνο του κάνει βόλτες, βλέπει ταινίες και παίζει όχι μπάσκετ -παρά το 1.92- αλλά τένις.

Θα έχουμε τη χαρά να σε δούμε για 2η χρονιά στη Χαλκίδα. Μήπως δεν είναι τυχαίο;

Δεν θα το έλεγα τυχαίο, αλλά τυχερό και ευτυχές. Μετά την περσινή μου εμπειρία ως ομιλητής, κυριότερα όμως ως θεατής του 1ου TEDx  Χαλκίδας είχα πει σε όλη την ομάδα που “έτρεξε” το event, ότι θα ήμουν με χαρά εθελοντής φέτος, από όποιο πόστο θα μπορούσα να φανώ χρήσιμος. Τελικά αποφασίστηκε, ότι χρησιμεύω σαν παρουσιαστής, οπότε θα με ξαναδείτε επί σκηνής. Να ξέρετε πάντως ότι ανυπομονώ να σας συναντήσω και μετράω τις μέρες ανάποδα. Ευχαριστώ πολύ την Ολυμπία Μιχελή και τον Ηρακλή Μπουραντά που μου δίνουν την ευκαιρία.

Οι περισσότεροι αγνοούν τη σχέση σου με την Εύβοια. Μίλησέ μας για τα παιδικά σου χρόνια εδώ.

Τα παιδικά μου χρόνια στην Εύβοια είναι μια γλυκιά ανάμνηση για μένα και χαίρομαι που και τα 3 μου παιδιά έχουν τέτοιες αναμνήσεις από το χωριό. Η καταγωγή του πατέρα μου είναι από ένα μικρό χωριουδάκι κοντά στο Αλιβέρι που λέγεται Παραμερίτες και σε αυτό θυμάμαι τον εαυτό μου κάθε καλοκαίρι για πολλά χρόνια. Ο πατέρας μου αποφάσισε να αγοράσει τα μερίδια του σπιτιού του παππού από τα αδέρφια του και να το ανακαινίσει, άρα κάθε σχεδόν Σαββατοκύριακο και για αρκετές εβδομάδες μέσα στο χρόνο συνυπήρξαμε σε αυτό το σπίτι με μάστορες κάθε ειδικότητας, εν μέσω οικοδομικών υλικών. Εκεί πρωτοπήγα στη θάλασσα, είτε στον Ευβοϊκό, είτε λιγότερο συχνά στο Αιγαίο, εκεί πρωτοέπαιξα μπάλα με τα ξαδέρφια μου, μπουγέλα, φάρσες και πολλά άλλα.  Το μόνο που δεν έκανα, ήταν να πρωτοερωτευτώ εκεί, αφού όπου κοιτούσα, ήταν θείες και ξαδέρφες μου. Τα παιδιά μου ως πατέρας τα πήγα πολλές εκδρομές, παίξαμε πολύ σε αυτά τα μέρη και συγκινούμαι όταν σκέφτομαι, πως κι εκείνα όπως κι εγώ γνώρισαν τη φύση μέσα από την επαφή με το χωριό στην Εύβοια.

Τα παιδιά μου ως πατέρας τα πήγα πολλές εκδρομές, παίξαμε πολύ σε αυτά τα μέρη και συγκινούμαι όταν σκέφτομαι, πως κι εκείνα όπως κι εγώ γνώρισαν τη φύση μέσα από την επαφή με το χωριό στην Εύβοια.

Η Θεσσαλονίκη είναι (ή καλύτερα ήταν) μία μεγάλη, ανθρώπινη πόλη. Υπάρχει περίπτωση να αναζητήσεις μεγαλύτερος ένα πιο ήσυχο τόπο και να επιστρέψεις;

Ειδικά η δική μου ζωή, μού έχει διδάξει ότι πολλά πράγματα συμβαίνουν αναπάντεχα. Αν με ρωτάς πως ονειρεύομαι το μέλλον, θα σου απαντούσα πως θα ήθελα με τη σύντροφό μου να μοιράσουμε το χρόνο μας ανάμεσα στην Θεσσαλονίκη, που την αισθάνομαι πόλη μου, την Κωνσταντινούπολη που έχω ερωτευτεί και την Χαλκίδα που με τραβάει σαν μαγνήτης κυρίως εξαιτίας των φίλων μου. Όπου και αν είμαστε, να απολαμβάνουμε συχνά την παρέα των παιδιών μας και φυσικά των πολύτιμων φίλων μας. Γενικά οι παράγοντες “άνθρωποι” και “παρέα” παίζουν τεράστιο ρόλο στην ψυχολογία μου περισσότερο από τον τόπο διαμονής μου. Εννοείται  επίσης ότι ονειρεύομαι να ταξιδέψω όσο περισσότερο γίνεται, αφού μικρός μόνο στους Παραμερίτες πήγαινα.

Ποιά ήταν η πρώτη επαφή που είχες με το θεσμό των TED-ex;

Ξεκίνησα παρακολουθώντας ομιλίες μέσα από το youtube και κάποια στιγμή παρακολούθησα κι ένα TEDx στη Θεσσαλονίκη. Δεν θα παραστήσω τον πιο έμπειρο tedxster, εξάλλου είμαι φανατικός συγκεκριμένα του TEDx Chalkida. Να ξέρετε πάντως ότι το επίπεδο της διοργάνωσης στην Χαλκίδα είναι πολύ υψηλό και γι αυτό πρέπει όλοι να είμαστε πολύ περήφανοι.

Ποιά διαδρομή σε είχε αγγίξει περισσότερο στο πρώτο TED-ex Χαλκίδας;

Πήρα κάτι ειλικρινά από όλες τις ομιλίες. Δεν το λέω κάνοντας δημόσιες σχέσεις, αλλά γιατί έτσι νιώθω. Γι αυτό όταν ανέβηκα τελευταίος να μιλήσω, αισθάνθηκα την ανάγκη  να βρω έναν τρόπο να κάνω μια ανασκόπηση αυτών που είχα ακούσει. Έκανα νομίζω την λιγότερο TEDx ομιλία, γιατί δε με ενδιέφεραν τα views της δικής μου ομιλίας, αλλά γιατί ήθελα να τιμήσω τους ανθρώπους που άκουσα, να τους δείξω πόσο σημαντικά ήταν για μένα αυτά που είπαν και για να φύγουν με όσο το δυνατόν πιο ωραία συναισθήματα, όσοι βρέθηκαν στην αίθουσα. Εισέπραξα προσοχή, αποδοχή και πολύ δυνατά συναισθήματα. Μέσα σε όλα κατάφερα να εκπέμψω και τις αγαπημένες μου λέξεις.  Περισσότερο απ’ όλα ήθελα να τιμήσω την υπέροχη ομάδα του TEDx που γνώρισα, τους καινούργιους μου φίλους.

Κρίνοντας σε μέσα από τη μέχρι σήμερα προσωπική σου πορεία, πιστεύεις ότι σε χαρακτηρίζει περισσότερο μία ευκολία προσαρμοστικότητας ή ένα πνεύμα ανησυχίας;
Μεταξύ των δύο ιδιοτήτων σίγουρα με χαρακτηρίζει η προσαρμοστικότητα. Από μικρός έτσι ήμουν, μπορούσα να είμαι ικανοποιημένος με λίγα πράγματα, απλά βαριόμουν κι εύκολα. Η προσαρμοστικότητα είναι νομίζω το νούμερο 1 απαραίτητο χαρακτηριστικό της εποχής μας αφού όλα αλλάζουν πολύ γρήγορα, πολύ εύκολα και σπάνια προς το καλύτερο. Για το πνεύμα ανησυχίας που με ρωτάς, μικρός μάλλον παραήμουν ήσυχος και όσο μεγαλώνω παρουσιάζω αυτό το πνεύμα ανησυχίας όλο και περισσότερο. Ελπίζω μεγαλώνοντας, να μην “ησυχάσω” ποτέ.

Πόσο ικανοποιημένος νιώθεις από τη δική σου εξέλιξη;

Σε αυτή την απάντηση κρύβεται μια παγίδα. Αν δεν ήμουν ικανοποιημένος θα ήμουν αχάριστος και από την άλλη αν παρανιώσω ικανοποιημένος μπορεί να φανώ ψώνιο ή  να βαλτώσω. Η μαγεία με την “εξέλιξη” είναι, ότι μοιάζει με ένα ποτάμι. Διαρκής κίνηση και πορεία προς τα μπροστά. Να μην ξεχνάμε να ευγνωμονούμε για το τώρα, αλλά ταυτόχρονα να μην εφησυχάζουμε ποτέ. “Τα καλύτερα έρχονται”, αυτό είναι το μότο της “Exelixis”. Ελπίζω, ότι είμαι αρκετά νέος και ταυτόχρονα ώριμος, ώστε να συνεχίσω να ασχολούμαι με την προσωπική μου εξέλιξη και την εξέλιξη των γύρω μου.

Απολαμβάνεις την αναγνωρισιμότητα που σου προσφέρει η τηλεόραση;

Εντάξει δεν είμαι κι ο Elvis Presley! Δεν ζω και καμιά ακραία αναγνωρισιμότητα. Απολαμβάνω την ευγενική προσέγγιση των ανθρώπων και δεν απολαμβάνω την αγενή προσέγγιση άλλων. Υπάρχουν φορές που έχω τις κλειστές μου και θα προτιμούσα να είμαι αόρατος, αλλά προφανώς δεν γίνεται. Σε γενικές γραμμές πάντως περνάω καλά.

Έχεις έρθει ποτέ σε δύσκολη θέση λόγω απόψεων που έχεις εκφράσει δημόσια;

Δύσκολα έρχομαι σε δύσκολη θέση. Μου την “έχουν πέσει” μια φορά κάποιοι διαφωνούντες και το χειρότερο ήταν, ότι ήμουν μαζί με τον γιό μου και η ατμόσφαιρα μύριζε μπαρούτι. Έχωσα τον μικρό μέσα σε ένα φούρνο να τον προσέχει η φουρνάρισα και τα υπόλοιπα τα λύσαμε με τους “κυρίους” έξω. Δεν χόντρυνε πάντως πολύ το πράγμα. Κατά τ’ άλλα δεν έχω πρόβλημα με οποιονδήποτε έχει αντίθετη  από μένα απόψη. Δεν είναι εύκολο να αλλάξω γνώμη, αλλά αν συναντήσω επιχειρήματα, δομημένη σκέψη κι ευγένεια όλα είναι πιθανά.

Ποιο είναι το πιο γλυκό περιστατικό που σου έχει συμβεί;

Περπατούσα σε μια περιοχή της Θεσσαλονίκης, στην Καλαμαριά και μια κυρία από ένα μπαλκόνι με φώναξε να σταματήσω για να μου πει ένα σωρό ωραία πράγματα για την εκπομπή και για μένα προσωπικά. Μετά μου ζήτησε να περιμένω για να βγει στο μπαλκόνι και η μητέρα της που είχε σπασμένο πόδι και ήθελε κι εκείνη να με δει και να με χαιρετήσει. Άκουσα τόσο γλυκές κουβέντες κι από εκείνη. Γενικά όταν μου λένε άνθρωποι ότι περιμένουν με λαχτάρα κάθε Δευτέρα την εκπομπή και για να χαμογελάσουν αλλά και για να ενημερωθούν, το συναίσθημα είναι σπουδαίο και σίγουρα γλυκό.

Πως αισθάνεσαι που φέτος θα ανέβεις στην ίδια σκηνή με άλλο ρόλο;

Λοιπόν δεν το περίμενα αλλά φέτος είμαι περισσότερο αγχωμένος. Θέλω να φανώ αντάξιος της πρόσκλησης και της εμπιστοσύνης, θέλω με την παρουσία μου και το λόγο μου να αφήσω κάτι στο μυαλό των ανθρώπων που θα είναι παρόντες ή θα παρακολουθήσουν το TEDx μέσω του live streaming και από την άλλη θέλω να είμαι διακριτικός κι όχι φλύαρος. Θα κοιτάζω τα πρόσωπα κάποιων δικών μου ανθρώπων κάτω στα καθίσματα και θα συνεχίζω. Σε κάθε περίπτωση ο δικός μου ρόλος είναι δευτερεύων. Οι πραγματικά σημαντικοί είναι οι φετινοί μας ομιλητές. Εγώ με χαρά θα μείνω στο πλάι και θα απολαύσω Ευβοιώτικα προϊόντα, καλή μουσική από τους καλεσμένους μουσικούς, Djs και φυσικά από τον Home 89,1. Μάλλον είμαι ο πιο τυχερός του event.

Τι θα έλεγες σε κάποιον που είναι διστακτικός σχετικά με το αν αξίζει να παρακολουθήσει το TED-ex;

Θα του έλεγα το εξής. Σε μια εποχή και σε μια κοινωνία όπου καθημερινά το μέτριο, το μίζερο και το απαισιόδοξο ακούγονται υπερβολικά πολύ, ας δώσει την ευκαιρία στον εαυτό του να ακούσει ενδιαφέρουσες ιστορίες και απόψεις, να γνωρίσει και να συζητήσει καινούργια πράγματα, να συμμετάσχει σε μια αληθινά εξωστρεφή και ποιοτική εκδήλωση που νομίζω ότι “ψηλώνει” την Χαλκίδα και την Εύβοια αρκετούς πόντους. Το που θα ακούσουμε το “κλικ”, που θα κάνει τη διαφορά μέσα στον εγκέφαλό μας, είναι απρόσμενο. Το 2ο TEDx Chalkida “Exelixis” ίσως είναι η κατάλληλη στιγμή.

Η μαγεία με την “εξέλιξη” είναι, ότι μοιάζει με ένα ποτάμι. Διαρκής κίνηση και πορεία προς τα μπροστά. Να μην ξεχνάμε να ευγνωμονούμε για το τώρα, αλλά ταυτόχρονα να μην εφησυχάζουμε ποτέ.