editoriαν #7
- Συντάκτης Αντώνης Παναγιωτόπουλος-Πιπεριάν
 Είναι σα να μπαίνει η Άνοιξη; Εδώ και 5-6 μέρες σα να λήφθηκε επιτέλους η απόφαση και η φύση φόρτωσε το πρότζεκτ «ρενεσάνς». Ξύπνησα κι εγώ από τη χειμερία νάρκη και κυκλοφορώ με κοντομάνικα (κάτω από το μπουφάν), έτοιμος να εκθέσω περισσότερα εκατοστά δέρματος σε αυτή την αναζωογονητική αίσθηση. Η ημέρα μεγαλώνει και – δε σας είπα και το καλύτερο – σε λίγες μέρες αλλάζει και η ώρα. Παράλληλα έχει αρχίσει και μία πορεία προς το Πάσχα, γεγονός που ενισχύει την άποψή μου για το κάλεσμα της φύσης προς την Ανάστασή της. Το ίδιο διάστημα παρακολουθώ και μία, καλλιτεχνική να την πω, δημιουργική να τη πω, μία αφύπνιση τέλος πάντων που ευελπιστεί και – κυρίως – ευελπιστούμε να κινήσει καταστάσεις τελματωμένες μήνες τώρα. Ψυχές και σώματα σε ανάταση ξεμουδιάσματος, νωχελικά στις πρώτες ηλιαχτίδες σα το τέντωμα των νεογέννητων στα «πυρεξάκια» των μαιευτηρίων. Μ’ ένα χαμόγελο και αισιοδοξία σας εύχομαι «καλή Άνοιξη»…
Είναι σα να μπαίνει η Άνοιξη; Εδώ και 5-6 μέρες σα να λήφθηκε επιτέλους η απόφαση και η φύση φόρτωσε το πρότζεκτ «ρενεσάνς». Ξύπνησα κι εγώ από τη χειμερία νάρκη και κυκλοφορώ με κοντομάνικα (κάτω από το μπουφάν), έτοιμος να εκθέσω περισσότερα εκατοστά δέρματος σε αυτή την αναζωογονητική αίσθηση. Η ημέρα μεγαλώνει και – δε σας είπα και το καλύτερο – σε λίγες μέρες αλλάζει και η ώρα. Παράλληλα έχει αρχίσει και μία πορεία προς το Πάσχα, γεγονός που ενισχύει την άποψή μου για το κάλεσμα της φύσης προς την Ανάστασή της. Το ίδιο διάστημα παρακολουθώ και μία, καλλιτεχνική να την πω, δημιουργική να τη πω, μία αφύπνιση τέλος πάντων που ευελπιστεί και – κυρίως – ευελπιστούμε να κινήσει καταστάσεις τελματωμένες μήνες τώρα. Ψυχές και σώματα σε ανάταση ξεμουδιάσματος, νωχελικά στις πρώτες ηλιαχτίδες σα το τέντωμα των νεογέννητων στα «πυρεξάκια» των μαιευτηρίων. Μ’ ένα χαμόγελο και αισιοδοξία σας εύχομαι «καλή Άνοιξη»…
Αφιερωμένο στη κόρη του φίλου μου στο «πυρεξάκι» του Ιασώ.
