Άνοιξη επιτέλους, στα τέλη του πρώτου μήνα της. Πάνω στα δύσκολα, στα πρόθυρα μιας εθνικής πτώχευσης με εξαγγελίες σκληρών μέτρων (που σίγουρα δεν είναι τα χειρότερα που θα ακούσουμε), ο Μπαγάσας που αγαπάει τα κακομαθημένα του παιδιά, έφερε τον ήλιο λιγάκι πιο κοντά. Ζεσταθήκαμε, χαλαρώσαμε και δε μυρίζουμε το αίμα. «Μύρισε το σφαγείο μας θυμάρι» κι εμείς σκεφτόμαστε μόνο το θυμάρι. Προσαρμοσμένοι στο να εθελοτυφλούμε για τα δύσκολα, αποφεύγουμε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα και φυσικά, πάντα φταίνε οι άλλοι. Έχουμε μάθει να διαμαρτυρόμαστε κάθε φορά που μας κόβουνε κάποιο επίδομα αλλά τώρα που τα κόβουν σε όλους (συγνώμη, σχεδόν σε όλους) κάνουμε τουμπεκί. Τώρα που σύσσωμοι οι 300 μας πιάνουν τον κ… εμείς σύσσωμοι αποφασίσαμε να ασχοληθούμε με τον κ… της τραγουδιάρας που από φωνή…. κορμάρα. Οι (πληρωμένοι) συντελεστές, τρίβουν τα χέρια τους, οι δημοσιογράφοι γράφουν σενάρια για το αν αυτή η τσόντα είχε σενάριο και κάπου στη Γαλλία κάποιος επαγγελματίας πορνοστάρ ακούει για τη sold-out επιτυχία του και τα βάζει με τον εαυτό του που άφησε για άλλη μία φορά τους Έλληνες να τον ρίξουν στη μοιρασιά. Η τσατσά δημοσιογράφος έβγαλε την ατάλαντη wanna be famous στο τηλεοπτικό κλαρί που «αξίζει να το δεις» και πρόσφερε (ειδικά για εκείνη τη μέρα) όχι 1000 αλλά 2000 ευρώ για να πάρεις τηλέφωνο και να μη ξεράσεις. Σε μία κοινωνία που τα παιδιά της εκπαιδεύονται να χειροκροτάνε όρθια, σε μεσημεριανή εκπομπή μία 23χρονη που έχει πιάσει πάτο, το να σου λένε καθημερινά οι Γερμανοί ότι είσαι κακομαθημένος και τεμπέλης μοιάζει σα να ψιχαλίζει.