Να ψηφίζουν ή όχι οι ξένοι που ζουν στην Ελλάδα; Στις συζητήσεις που ακούω τελευταία όλοι σχεδόν δηλώνουν αρνητικοί. Στο καθολικό κλίμα παραπληροφόρησης που υπάρχει κανένας δε γνωρίζει πόσοι ακριβώς είναι αυτοί και τί πρόβλημα δημιουργείται τώρα που υπάρχει ανεργία (γιατί όταν οι Αλβανοί κάνανε τη δουλειά και οι μπαρμπάδες παίζανε πρέφα στο καφενέ δε μας πείραζε). Η ατάκα «οι Έλληνες δεν είμαστε ρατσιστές» ακούγεται πολύ τελευταία και αυτό για να ξορκίσουμε το κακό.
Η Ελλάδα του «πας μη Έλλην, βάρβαρος» έστειλε μόνο στην Αμερική στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, μισό εκατομμύριο (τώρα μιλάμε με νούμερα) μετανάστες, αναζητώντας μια καλύτερη τύχη. Πήγαιναν εκεί που «τρώγανε το ψωμί με βούτυρο» γιατί εδώ τρώγανε ένα ξεροκόμματο και όποτε… Πέρα από τους νοικοκύρηδες που βάλανε στα μπογαλάκια τους το μοναδικό τους κοστούμι ή και ένα ζευγάρι παπούτσια, υπήρξαν και πολλοί τυχοδιώκτες οι οποίοι μή έχοντας κάτι να χάσουν, έσπευσαν να «πιάσουν τη καλή» με μόνα τους εφόδια τη δίψα για εύκολο χρήμα, την απληστία και την ροπή προς την εγκληματικότητα. Τότε οι Αμερικάνοι γράφανε: «Ω! Κλείστε τα σύνορα!» και η νήσος Έλις έγινε ένα απέραντο κέντρο υποδοχής. Ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών όπου τους ελέγχανε για αρρώστιες που δε κουβαλούσανε απαραίτητα μαζί τους μιας και μετά από 40 μέρες στη θάλασσα, στοιβάζονταν με θέα το Άγαλμα της Ελευθερίας σε άθλιες συνθήκες. Το περασμένο καλοκαίρι είχα την τύχη να δω στην Τήνο, μία έκθεση φωτογραφίας με θέμα το ταξίδι των Ελλήνων μεταναστών στην Αμερική και εκεί οι εικόνες μιλούσαν μόνες τους (και λέγανε πολλά). Η εικόνα που είχα, συμπληρώθηκε από το ντοκιμαντέρ του Κούλογλου, «Βρωμοέλληνες» που κατάφερε να πείσει ακόμα και τους κατοίκους του Παλαιού Κεραμιδιού για το πόσο μοιάζουμε με αυτούς που τώρα αποκαλούμε λαθρομετανάστες. Απόγονοι αυτών των «βρωμοέλληνων», που δεν ήταν και λίγοι (όλοι γνωρίζουμε τα «περήφανα» ποσοστά μας στην Αστόρια), είναι η γερουσιαστής Ολυμπία Σνόου, ο υποψήφιος πρόεδρος των ΗΠΑ, Μάικ Δουκάκις και ο υποψήφιος γερουσιαστής, Αλέκος Γιαννούλιας. Εκεί όχι απλά ψηφίζουν, διεκδικούν και τα ανώτατα πολιτικά αξιώματα. Στην Ελλάδα υπάρχουν παιδιά μεταναστών που δεν έχουν πάει ποτέ στη χώρα καταγωγής των γονιών τους και δεν μπορούν να πάρουν, την Ελληνική ιθαγένεια και ας το θέλουν. Σε μία χώρα που οι «νόμιμοι» κάτοικοί της τη βρίζουν, την κλέβουν και την εκθέτουν παγκοσμίως, κάποιοι άλλοι θέλουν να λέγονται «Έλληνες» και εμείς τους το αρνούμαστε.