Ήταν σαφής: «Τα κείμενα για το τεύχος του Σεπτεμβρίου πρέπει να συγκεντρωθούν μέχρι 15 Αυγούστου.» Μα είναι δυνατόν; Σεπτέμβρης σημαίνει ανασυγκρότηση, σχέδια, αποφάσεις. Καινούρια αρχή. Πιο καινούρια από την φαντασμαγορική εμπορική και σκηνοθετημένη της Πρωτοχρονιάς. Τι αλλαγές να κάνεις στην καρδιά του χειμώνα; Ενώ στην αρχή του φθινοπώρου η ενστικτώδης ροή της φύσης ωθεί τις αποφάσεις. Αυτό προϋποθέτει ηρεμία, ξεκούραση, αποστασιοποίηση από την καθημερινότητα. Με μια λέξη: Διακοπές. Κι ακόμα δεν διέκοψα κύριε εκδότα μου! Μετράω αντίστροφα τις μέρες. Ο χρόνος περνά αργά και βασανιστικά. Περιμένω.

Γενικότερη περίοδος αναμονής. Περιμένω να χτυπήσει το τηλέφωνο και μια γνώριμη φωνή να μου πει: «Βγήκε ο Θοδωρής!!!». Θα μοιάζει με πρωταπριλιάτικο αστείο μετά από τόσο καιρό και τόσα γεγονότα. Σήμερα συμπληρώνει 30 μέρες απεργίας πείνας. Ρισκάρει την υγεία του, τη ζωή του. Μήπως και κάποιο στοιχειωδώς ευαίσθητο αυτί ακούσει οτι δεν μπορεί να μετανοήσει για κάτι που δεν έχει κάνει και θα ήταν ψέμα να πει ότι είναι ένοχος. Λέει είμαι αθώος. Ακούει κανείς; Περιμένει.

Ακούω. Τον απόηχο των συναυλιών στο Κόκκινο Σπίτι. Είσοδος ελεύθερη. Μαθαίνω οτι και οι συναυλίες στο Κάστρο έχουν ελεύθερη είσοδο. Έτσι και αλλιώς πάλι εμείς πληρώνουμε. Ο Δήμος μοιράζει θεάματα, με τον άρτο δυσκολεύεται. Γίνονται και «μεγάλα και μόνιμα έργα με προσωρινή ταλαιπωρία» και επειδή τους κατανοούμε μας ευχαριστούν εκ των προτέρων. Σαν να έρχονται εκλογές…

Διαβάζω. Ελευθεροτυπία, Τρίτη 28 Ιουλίου. «Χαλκίδα – Αθήνα 4 ώρες». Και για την Αρέθουσα γράφει η εφημερίδα, χαρακτηρίζοντάς την «κομψοτέχνημα του 19ου αιώνα, σπάνιο δείγμα βιομηχανικής αρχιτεκτονικής και κληρονομιάς της Εύβοιας». Το Υπουργείο Πολιτισμού έχει άλλη γνώμη, αφού δεν συμπεριέλαβε την αναστήλωσή της, την ίδρυση και λειτουργία του νέου μουσείου Χαλκίδας στους χώρους της, στις προτάσεις του για τα έργα της περιφέρειας. Το ΕΣΠΑ έφυγε. Η κατάρρευση έρχεται. Στο ίδιο φύλλο η εφημερίδα γράφει και για τη μόλυνση του νερού σε Μεσσαπια και Ασωπό από το εξασθενές χρώμιο. Κανένα καλό νεό υπάρχει;

Ίσως. Η τροχαία Αττικής διαβεβαιώνει ότι τα έργα στην εθνική θα ολοκληρωθούν στις 10 Αυγούστου. Όσο για το κομμάτι Σχηματάρι – Χαλκίδα, αυτό θα ολοκληρωθεί τέλος Αυγούστου. Άρα τώρα που κρατάτε αυτό το τεύχος όλα έχουν τελειώσει. Λέτε; Και ο προαστιακός μάλλον έχει ξεκινήσει τα δοκιμαστικά του δρομολόγια. Οι φήμες εδώ και καιρό λένε ότι το κεντρικό κτίριο του ΟΣΕ θα παραχωρηθεί σε επιχειρηματία της πόλης για να φτιάξει άλλο ένα ναό διασκέδασης. Οι φήμες άλλοτε προετοιμάζουν το έδαφος για μια δυσάρεστη αλήθεια κι άλλοτε επισκιάζουν με τη δύναμή τους την αλήθεια. Έτσι βούιξε η πόλη ότι το κοριτσάκι που έπεσε από το «χαλί» του λούνα παρκ, πέθανε. Αντιθέτως, η κατάσταση της μικρής βελτιώθηκε και διέφυγε τον κίνδυνο. Φήμες, επίσης, θέλουν να κυκλοφορεί στον Ευβοϊκό ένα ανακόντα, που έφτασε ως το εργοστάσιο της Σέλμαν μαζί με εισαγώμενους κορμούς δέντρων και διέφυγε στη θάλασσα. Κάποιος είπε οτι έχει και κέρατα. Και στη στεριά δεν είναι καλύτερα τα πράγματα. Μπορεί να μην υπάρχουν δηλητηριώδη τροπικά ερπετά, αλλά σύντομα θα υπάρχουν μετανάστες στη Ριτσώνα! Λόγος ανησυχίας ουδείς! Ξεσηκώθηκαν όλοι για να μας προστατεύσουν από τη λαίλαπα των βαρβάρων. Δήμος Χαλκίδας κι Αυλίδας, Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, βουλευτές, εκπρόσωποι κομμάτων, συνδικαλιστές του εργατικού κέντρου. Όλοι χέρι-χέρι έκαναν κατάληψη της ψηλής γέφυρας. Είχε πάει και ένας γνωστός μου, δημοτικός υπάλληλος. «Και ποιο ήταν το αίτημα; Να μην έρθουν οι μετανάστες ή να είναι ανθρώπινες οι συνθήκες εκεί που θα τους πάνε;» «Ε..Α…Δεν ξέρω …νομίζω οι συνθήκες…». Ο τοπικός τύπος άλλα λέει. Αν το ζητούμενο ήταν οι συνθήκες τότε θα υπήρχαν και προτάσεις. Και προτάσεις δεν υπήρχαν. Να μην έρθουν είναι το θέμα. Να μη μαγαρίσουν το παραθαλάσσιο προάστειο των Αθηνών. Η βιομηχανική περιοχή, στην οποία έγινε η κατάληψη, και η μόλυνση που προκύπτει από αυτήν δεν ενοχλεί; Ή μήπως δεν πρέπει να έρθουν στη Ριτσώνα γιατί είναι καλύτερα να αγνοούμε την ύπαρξή τους; Δεν τους βλέπουμε άρα δεν υπάρχουν. Κι όλα καλά. Οι «βρωμοέλληνες» είναι ένα ντοκιμαντέρ του Στέλιου Κούλογλου, που αναφέρεται στο πρώτο κύμα Ελλήνων μεταναστών στην Αμερική. Βοηθάει να παραδεχτούμε ότι είμαστε όλοι μετανάστες. Δείτε το.

Παράπονο όμως δεν έχω. Μας προσέχουν. Εμμέσως πλην σαφώς βαφτίζουν σκουπίδια τους μετανάστες, εφαρμόζουν την επιχείρηση «σκούπα» και τους μαντρώνουν για να μη μας μολύνουν. Δε θα μας αφήσουν να μολυνθούμε ούτε από τη γρίπη των χοίρων. Θα μπούμε στη σειρά και ένας καλός άνθρωπος θα μας εμβολιάσει όλους με ένα σκεύασμα, που δεν έχει ελεγχθεί, που οι παρενέργειές του είναι άγνωστες. Μεγάλη μπίζνα.

Το παθιασμένο ενδιαφέρον τους για την υγεία μας δεν σταματά εδώ. Συνεχίζεται με την απαγόρευση του καπνίσματος σε κλειστούς δημόσιους χώρους (σύντομα και σε ιδιωτικούς…) Η Ζυράνα Ζατέλη, μανιώδης καπνίστρια, επισημαίνοντας την υπερβολή της αντικαπνιστικής εκστρατείας, αναφέρει σε συνέντευξή της διαφημιστικό μήνυμα του Υπουργείου υγείας, που λέει ότι το να μην καπνίζεις είναι πολιτισμός. Δε φτάνει, λέει, που μας χωρίζουν σε καπνιστές και μη καπνιστές, μας χωρίζουν και σε πολιτισμένους και απολίτιστους. Καλύτερα λοιπόν
να κλειδαμπαρωθούμε στα σπίτια μας για να καπνίζουμε όσο θέλουμε και δε θα μας βρουν ούτε οι μετανάστες ούτε η γρίπη. Θα βλέπουμε τηλεόραση και θα επικοινωνούμε διαδικτιακά. Ο φόβος τρίβει τα χέρια του.

Κάποιοι ισχυρίζονται ότι οι διακοπές είναι υπερτιμημένες σαν ζωτική ανάγκη. Δεν αναφέρονται σε μένα αυτοί οι τύποι. Τις χρειάζομαι επειγόντως. Να αδειάσει το κεφάλι απ’ όλα αυτά. Να αδειάσει και το σώμα μου από τα ρούχα. Να έχω για προσωρινό σπίτι το ισοσκελές τρίγωνο της σκηνής. Να αλλάξουν χρώμα τα μαλλιά και τα μάτια. Ελπίζοντας οτι εκεί που θα πάω δε θα απαγορεύεται να λιάζεσαι όπως γεννήθηκες ούτε να ζήσεις – για λίγο έστω – εκτός τοίχων και τειχών.

Κι από Σεπτέμβρη βλέπουμε…