Περσινής κοπής, αλλά αδικημένης μεταχειρίσης. Και πρώτα απ’ όλα απ’ το γράφοντα που δε μπόρεσε να το χωρέσει σε κάποια δισκοκριτική μέχρι τώρα. Είναι όμως καλοκαίρι και αυτό το δισκάκι έχει μπόλικο άρωμα απ’ την εποχή που διανύουμε. Η έμπνευση ανήκει σε δύο Βρετανούς αδερφούς, μουσικούς και ταξιδιάρηδες, οι οποίοι μετά απο ένα ταξίδι στην Καμπότζη γοητεύτηκαν απ’ το ντόπιο ροκ και θέλησαν να το μετεξελίξουν. Το καμποτζιανό ροκάκι, έχει ιστορία κάτι δεκαετιών, είναι πλέον στοιχείο καλτ της παγκόσμιας μουσικής, όπως καλτ είναι και οι δικοί μας Nostradamos και οι Petalouda. Στίχοι άλλοτε αγγλικοί κι άλλοτε από τα μακρινά εκείνα μέρη, φωνή από μια συμπαθητική Chhom Nimol, κιθάρες και σαξόφωνα υφαίνουν ένα rock n’ roll, αλλά και μια χορευτική ψυχεδελική ποπ ροκ μουσική, όπως οι ίδιοι αποκαλούν τα τραγούδια τους. Πέραν του δίσκου αυτού, το συγκρότημα έχει κι άλλους αξιόλογους, όπως ο ομώνυμος του 2003 και μετά, οι Escape from Dragon House (2005), Sip Off the Mekong (EP, 2006) και Sleepwalking Through the Mekong (2009). Στους Dengue Fever θα βρείτε την υγρασία της Ασίας, την αισθητική της δεκαετίας των 60’s και 70’s, και τη ξενοιασιά της φτώχειας, που μπορεί με τα λίγα και απλά να δημιουργεί πλούτο αισθημάτων.