Μυθομηχανική: η επιστήμη που δίνει στο μύθο κίνηση και ζωή. Που τον παίρνει από το μακρινό και άπιαστο κόσμο των ονείρων και τον φέρνει δίπλα μας. Σ’ αυτό τον τόμο θα βρείτε είκοσι δύο εφαρμογές αυτής της επιστήμης, που τόσο απαραίτητη είναι στην καθημερινή ζωή.
Αποκαλώ τον Ντίνο Κέλλη, Στήβεν Κινγκ της Ελλάδας. Είναι πολύ μετριόφρων για να αποδεχτεί τέτοιο μεγάλο κομπλιμέντο, αλλά προσωπικά δε νομίζω ότι υπερβάλλω. Δεν ξέρω κανέναν άλλο συγγραφέα σε αυτή τη χώρα που γράφει τρόμο σαν τον Ντίνο. Ή που γράφει το είδος του τρόμου σαν αυτόν του Ντίνου.
Μια φορά κι έναν καιρό, ο εμπορικός σύλλογος αποφάσισε να φέρει στη Χαλκίδα μια διεθνούς φήμης πολυμελή ορχήστρα για να τονωθεί κάπως η κίνηση τις μέρες των Χριστουγέννων. Οι μουσικοί τοποθέτησαν τα κλαπατσίμπαλά τους στον πεζόδρομο της Αβάντων, ανάμεσα στη Βόνταφον και τον Άγιο Νικόλαο. Αν πέρναγες, μπορούσες να δεις μεταξύ τους το Λου Ριντ, τον Τζιμ Μόρισον, το Σιντ Βίσιους και άλλους διάφορους.
Γεννήθηκε συγγραφέας το 1979 στη Θεσσαλονίκη. Το πάλεψε να κάνει άλλα πράγματα όπως το να σπουδάσει γιατρός αλλά η κλίση του ήταν πιο δυνατή: πέρασε στην Ιατρική και την παράτησε. Με σκοπό να ζει στα Εξάρχεια έχει γράψει διηγήματα, νουβέλες, μυθιστορήματα, κείμενα για το θέατρο, ένα κινηματογραφικό σενάριο και βιβλία για παιδιά.
Όταν δύει ο ήλιος, πάνω από τα κύματα της Αλμυρής ανατέλλουν οι Λουάνες, τα εφτά φεγγάρια που φωτίζουν τις νύχτες των νησιών. Κάτω απ’ το φως τους, οι Ταξιδεύτρες δένουν τα ξόρκια του έρωτα, ψιθυρίζουν στη φωτιά, ξεδιαλέγουν τα βοτάνια της γης και την ευλογούν με γονιμότητα.
Μια φορά κι έναν καιρό, ένα Χριστουγεννιάτικο παραμύθι τελείωσε ευτυχισμένα, μ’ έναν σεφ να χαρίζει τη ζωή σε μια γαλοπούλα, σερβίροντας στη θέση της, ως κύριο πιάτο, καραμελωμένα ραπανάκια. Ήταν το επίσημο δείπνο του Δημαρχείου και έκανε τέτοια εντύπωση, που όλοι γλείφανε τα δάχτυλά τους για καιρό.
Άκουγε το δέντρο στον κήπο να κλαίει όποτε το περνούσε για να βγει έξω. Το ένιωθε να αναστενάζει όταν έκλεινε την πύλη πίσω του και όλο εκείνο το μαύρο συναίσθημα καθόταν στους ώμους του, σαν πρόσθετο παλτό, όσο διαρκούσε ο μελαγχολικός του περίπατος.
