Να γίνει η πέτρα από το νταμάρι πολύτιμος λίθος

Το Όραμα είναι η κινητήρια δύναμη. O μοχλός, που θα εμπνεύσει μια προσπάθεια υλοποίησης στόχων για την πνευματική ανάταση ενός τόπου. Στο Θέατρο Χαλκίδας, υπάρχει το όραμα και κυρίως υπάρχει η πρώτη ύλη, οι άνθρωποι, για να το προωθήσουν, να το μετεξελίξουν σε πράξη. Το όνομα αυτής: bio-Mechanical festival. Τόπος: O πολιτιστικός χώρος της Αυλιδείας Αρτέμιδας στον όρμο Μικρό Βαθύ Αυλίδας. Η προμελέτη για την ανάδειξή του, μετά από έξι συνεχή χρόνια ιστορικής έρευνας και προσωπικής ενασχόλησης, είναι ήδη έτοιμη.

Ο Κώστας Κουρμπέτης

Ο ήλιος καίει τα πρόσωπα, το μονοπάτι που οδηγεί στο χώρο όπου σε ενάμισι μήνα περίπου από τώρα θα διαδραματιστούν πολλά και ποικίλα καλλιτεχνικά γεγονότα, είναι γεμάτο αγριόχορτα και η θάλασσα δίπλα μόλις που ανασαίνει. Οι συντελεστές του Θεάτρου Χαλκίδας ένας ένας με τα «πολεμοφόδιά» του – καθίσματα, μπουκάλια με νερό, καπέλα, προβολείς, μουσικά όργανα κλπ. – πορεύονται προς το κέντρο του χώρου όπου για πέντε συνεχή χρόνια έχουν δώσει χρόνο – μόχθο – μεράκι – αγάπη για τις παραστάσεις αυτού του θεάτρου. Κάθε χρόνο προστίθενται συνεχώς νέοι συντελεστές, αλλάζουν ή παραμένουν οι παλιοί. Το θεατρικό background κρατάει γερά. Το παρόν και το μέλλον τους γοητεύει και τους κάνει να δουλεύουν πυρετωδώς ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες του σκηνοθέτη και καλλιτεχνικού διευθυντή του Θεάτρου Γιάννη Κατσάνου. Αυτή τη φορά θα παρουσιάσουν την τραγωδία του Ευριπίδη «Η Ιφιγένεια στη χώρα των Ταύρων».
Η διαμόρφωση του χώρου σύμφωνα με την οποία θα κινηθούν οι ηθοποιοί είναι χαραγμένη με άσπρο χρώμα στο χώμα, σύμφωνα με την σχεδίαση της αρχιτέκτονα Μαίρης Μουρσελά. Οι μουσικοί, από το νεανικό συγκρότημα «Τhe Knives”, υπό τη διεύθυνση του Κώστα Κουρμπέτη, παίρνουν τις θέσεις τους φορώντας πλατύγυρα ψάθινα καπέλα που μοιράζει κάποιος από την παραγωγή, και αρχίζουν να παίζουν τους πρώτους ήχους. Το τύμπανο δίνει το ρυθμό και εκείνοι με όλη τη νεανική τους φρεσκάδα ακολουθούν.
Όλοι κινούνται. Ο σκηνοθέτης, οι μουσικοί, η σκηνογράφος, η ενδυματολόγος, η χορογράφος, η υπεύθυνη φωτισμών και video, οι ηθοποιοί χαράσσουν την τροχιά του bio- Mechanical festival που θα ανοίξει τις πύλες του στο κοινό από τις 1 έως τις 31 Ιουλίου. Δρώμενα – θέατρο – μουσική – εργαστήρια – εκθέσεις – χορός – προβολές θα λάβουν εδώ χώρα με τη συμμετοχή δημιουργών της Χαλκίδας και της ευρύτερης περιοχής, συμπεριλαμβανομένων και δημιουργών της περιφέρειας. Σύμφωνα με τον Γιάννη Κατσάνο η πρώτη μέρα θα είναι αφιερωμένη στο ζωγράφο Δημήτρη Μυταρά και θα έχει τίτλο «Κοχύλια στη Χώρα των Ταύρων».

Ο Γιάννης Κατσάνος με το συγκρότημα The Knives

«Όταν ένας χώρος έχει βασανιστεί πρέπει να τον θεραπεύσεις»

Μιλώντας στο «αν» ο σκηνοθέτης της παράστασης και καλλιτεχνικός διευθυντής του Θεάτρου Γιάννης Κατσάνος τονίζει ότι η δημιουργική πορεία και η εξέλιξη προς το Φεστιβάλ είναι ένα είδος θεραπείας για τον καταπονημένο αυτό χώρο. «Οφείλουμε επανόρθωση, αποκατάσταση και σεβασμό. Ο φυσικός χώρος καταπονήθηκε λόγω μεγέθους του εργοστασίου που επισημαίνω ότι στήριξε οικογένειες εργαζομένων για πολλά χρόνια. Η δική μας προσπάθεια δεν στρέφεται εναντίον τους. Αυτό το τονίσαμε και στην παρουσίαση της προμελέτης που εκπονήθηκε από τη Μαίρη Μουρσελά σε ειδική εκδήλωση» δηλώνει. «Μελέτη αγάπης» προς το περιβάλλον και τον πολιτισμό, όπως υπογραμμίζει. Απαντώντας στην ερώτηση περί ονομασίας του Φεστιβάλ απαντάει ότι αυτή βασίζεται στη μέθοδο του Ρώσου σκηνοθέτη Μέγιερχολντ. «Μία θεατρική πράξη πρέπει να εμπεριέχει το τελετουργικό και την μηχανική κίνηση, δηλ. τη συμπεριφορά του σώματος, τη σωματοποίηση του ρόλου» εξηγεί καταλήγοντας στο σκοπό του «Φ» που είναι η συλλογικότητα και η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη προσέλευση του κόσμου. Στο πλαίσιο των συνεργασιών που θα προκύψουν, κάνει λόγο και για επικείμενη συνεργασία με το Κέντρο Αρχαίου Δράματος και Θεάματος του Παντείου Πανεπιστημίου.

Η Γρηγορία Χατζημιχαήλ και η Κική Παπαδημητρίουπου συμμετέχουν στο Χορό

«Η Αυλίδα είναι ένας μυθικά και περιβαλλοντικά αγνοημένος τόπος»

Για το χρονικό της ανακάλυψης της Αυλίδας μιλάει η Μαίρη Μουρσελά, υπεύθυνη για τα σκηνικά και τη διαμόρφωση του χώρου, όπου θα διαδραματιστούν οι θεατρικές παραστάσεις και οι ποικίλες εκδηλώσεις μέσα στον Ιούλιο. «Απογοητεύτηκα όταν ήρθα εδώ το 1995, ακολουθώντας τη «φήμη» της περιοχής για το ιερό της Αυλιδείας Αρτέμιδος και για την αποχώρηση των πλοίων για την Τροία. Αργότερα το 2011 με την τότε πρόεδρο του Θεάτρου Ζωή Λιβανίου, ήρθαμε στο εγκαταλειμμένο λατομείο που είχε ανακαλύψει σε μια βόλτα στον όρμο Μικρό Βαθύ, και από τότε όλοι μαζί οι άνθρωποι του θεάτρου κάνουμε έναν δύσκολο, συνεχή αγώνα με συμπαραστάτη τον «Αναγκαστικό Συνεταιρισμό Βαθέως Αυλίδας», με στόχο να αναδείξουμε το χώρο μέσα από καλοκαιρινές θεατρικές δράσεις». Στο εύλογο ερώτημα που θέτει η ίδια περί αναγκαιότητας αυτής της κινητοποίησης απαντάει ως εξής:
“H κοιλάδα της Αυλίδας είναι ένας τόπος συνδεδεμένος με το μύθο της θυσίας της Ιφιγένειας και με διαχρονικά μνημεία και πολιτιστικά στοιχεία τριών και περισσοτέρων περιόδων: Την Μυκηναϊκή ακρόπολη στο λόφο Βεσσαλά, το ναό της Αρτέμιδος των νεοκλασικών χρόνων με παρουσία ελληνιστικών και ρωμαϊκών ευρημάτων, τα ελληνιστικά τείχη στο Μεγάλο Βουνό, τα ερείπια της μεταβιομηχανικής εποχής από τη λειτουργία του ανενεργού λατομείου, την έντονη κτιριακή παρουσία του Τσιμεντάδικου, αλλά και ένα φυσικό γοητευτικό τοπίο που φέρει πάνω του τη μαρτυρία μιας μεγάλης περιβαλλοντικής καταστροφής». Δίνοντας επίσης τον απόλυτο χαρακτηρισμό συμπληρώνει: «Πρόκειται για έναν ιστορικό τόπο που η μυθική και περιβαλλοντική του θυσία έχει αγνοηθεί και ξεχαστεί . Γι’ αυτό προσπαθούμε να τον αναδείξουμε με ήπιες δράσεις»

Δημιουργία – Καταφύγιο μύθων – Πρωτοπορία – Μνήμη –  Απελευθέρωση – Νοσταλγία – Ομαδικότητα – Μουσική συνύπαρξη – Εμπειρία – Αναγέννηση – φιλοπατρία – Πολιτισμός – Μεράκι – Τελετουργικό – Διαχρονικότητα – Εξέλιξη

“Η πέτρα να γίνει πολύτιμος λίθος»

Έμφαση στην ανάγκη να γίνει ο χώρος και η ιδέα του Θεάτρου Χαλκίδας «πολύτιμος λίθος» δίνει η πρόεδρος Ειρήνη Καράβα. Μιλάει για τη δράση όλων των συντελεστών του και τονίζει ιδιαίτερα τη σημασία της ομαδικότητας και της ανιδιοτελούς προσφοράς όλων των συντελεστών των παραστάσεων. «Όραμά μας να υπάρχει μια μόνιμη εγκατάσταση στον όρμο «Μικρό Βαθύ» που θα δώσει βήμα σε ανθρώπους με ανήσυχο καλλιτεχνικό πνεύμα. Στο πλαίσιο του «Φ» ο επισκέπτης θα απολαύσει ταινίες, χορωδίες, τον χορευτικό σύλλογο Αλωνακίου, την Θεατρική Ομάδα του Συλλόγου Μικρασιατών Θήβας, αφιερώματα στον Κούνδουρο, μουσικές μπάντες της Χαλκίδας και πολλά άλλα. Όλα αυτά με τη συνδιοργάνωση της Περιφέρειας και την υποστήριξη του Δήμου Χαλκίδας – ΔΟΑΠΠΕΧ.

Η πέτρα που έγινε λογότυπο

Η Εστερ Λουκά που ανέλαβε να φιλοτεχνήσει το λογότυπο του «Φ» κάνει λόγο για έμπνευση από το φυσικό περιβάλλον με γνώμονα τη διαχρονικότητα. «Το πρώτο που σκέφτηκα όταν μου ανατέθηκε το λογότυπο, ήταν η διαχρονικότητα. Έτσι θέλησα να πάρω μόνο μια πνοή από τον αέρα του μύθου που περιβάλλει το χώρο και μια μεγάλη ανάσα από τη νεότερη ιστορία του. Η πέτρα για μένα είναι το χαρακτηριστικό του λατομείου, γι’ αυτό και θα δείτε ότι το φόντο είναι σε μπεζ – γκρι χρώμα, το μείγμα δηλ. του τσιμέντου που έκατσε στο χώρο με το πέρασμα των χρόνων, μαζί με το χώμα. Είναι πολυγωνική γιατί ένα φεστιβάλ δεν έχει μόνο μια πλευρά και το bio – Mechanical Festival έρχεται να αναδείξει το ανήσυχο πνεύμα της πόλης αυτής».

Με οδηγό το στίχο

Ο μουσικός Κώστας Κουρμπέτης αναφέρεται στο ύφος της τραγωδίας και στη σημασία του στίχου με βάση τα οποία έγραψε τη μουσική, λέγοντας: « Επιδιώκουμε να υπάρχει δυνατή μελωδική γραμμή. Καινοτομία μας θα είναι η ζωντανή μουσική από μαθητές του Μουσικού Γυμνασίου» ενώ χαρακτηρίζει την παράσταση «Ιφιγένεια στη Χώρα των Ταύρων» απελευθέρωση και νοσταλγία για την πατρίδα.

Τελετουργικό

Η Αργυρώ Μαγκοπούλου που συμμετέχει στις χορογραφίες τονίζει τα χαρακτηριστικά του χορού κάνοντας λόγο για «αυστηρότητα – γεωμετρικότητα – δωρικότητα. «Ο χορός πρέπει να είναι ένα σώμα. Μια τελετουργία».Τονίζει επίσης με έμφαση την ανάγκη της επαφής του με το κοινό που παρακολουθεί την παράσταση.

Ο ήλιος πέφτει…νυχτώνει. Οι πρόβες θα συνεχιστούν στο υπόγειο του πρώτου Γυμνασίου Χαλκίδας σε έναν πολύ ιδιαίτερο χώρο που έχει συνδιαμορφωθεί με την ΕΛΜΕ για να φιλοξενεί πολιτιστικές εκδηλώσεις. Ήδη η πορεία έχει μπει στην τελική της ευθεία, σε απόσταση αναπνοής από την έναρξη του «Φ» και από την πρεμιέρα της παράστασης. Όσοι σπεύσουν να δουν από κοντά τα πρόσωπα που κοπίασαν για να βγει το αποτέλεσμα, θα «εισπράξουν» σίγουρα μια ανείπωτη ηθική ικανοποίηση και θα ελπίσουν σε ένα καλύτερο μέλλον για τον τόπο αυτό. Θα πιστέψουν ότι επιτέλους η..επιστροφή της Ιφιγένειας είναι εφικτή.