Εκρήξεις χρωμάτων στους αγρούς και στα λιβάδια. Η Φύση στα ντουζένια της, φουσκώνει και κυοφορεί ελπίδες. Στην ύπαιθρο όπου προτιμώ να μένω, οι ανθρώποι «διαβάζουν» τις ελπίδες τους στα «μάτια» των δέντρων, στα μπουμπούκια των οπωροφόρων, στα φυτώρια κάτω από τα νάιλον θερμοκήπια. Βλέπουν ελπίδες και υποσχέσεις που σχεδόν πάντα (Θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος) εκπληρώνονται μιας και η Μητέρα Φύση μας αγαπά ακόμα και όταν την πληγώνουμε. Φύτεψα κι εγώ ωθούμενος από την ανάγκη να εισπράξω αυτή την τόσο απλόχερα χορηγούμενη αισιοδοξία. Δεν έχει σημασία τι φύτεψα. Η εποχή αυτή ευνοεί την οποιαδήποτε σπορά (μη το αναζητήσετε στα δελτία καιρού, δε το άκουσα εκεί). Νέες αποφάσεις, φρέσκιες ιδέες, καλές προσπάθειες, βρίσκουν αυτή την εποχή πρόσφορο έδαφος. Φυτέψτε κι εσείς ένα σπόρο, θα πιάσει.
