Aυτά… Τώρα που συστηθήκαμε, καθήσαμε απέναντι-απέναντι στους καναπέδες του πάρτι που λέγεται ζωή στη Χαλκίδα και περιμένουμε κάποιος να πει κάτι, κουβέντα να γίνεται. Πάντα μου άρεσε να σπάω αυτή τη σιωπή εκμαιεύοντας θέματα από τους πιο ενδιαφέροντες συνευρισκομένους. Τέχνη, δουλειά, πολιτισμός, πολιτική, hobby – όλα μαζί, ανακατεμένα σ’ ένα ντορβά σαν αυτοσχέδια παέλια από τα υλικά όλων μας και μετά στη μέση για να τα μοιραστούμε. Τι λείπει; Α! Λίγο κρασί. Έτοιμοι τώρα για το καλύτερο κομμάτι του πάρτι. Αυτοσχεδιάστε. Οι πρώτοι σηκώθηκαν, μας πήραν τηλέφωνο, έστειλαν mail. Εμείς ακολουθήσαμε, τρυπώσαμε σε στέκια καλά, ξετρυπώσαμε ανθρώπους που είχαν κάτι παραπάνω να πουν, εκδηλώσεις με νόημα.
