Φέτος στόλισα νωρίς. Τέλος Νοέμβρη, μια Κυριακή που ήθελα να ευχαριστήσω τα παιδιά για κάτι που ούτε θυμάμαι. Βγάλαμε στολίδια από υπόγεια, σοφίτες, μπαούλα, αποθήκες και ντουλάπες και ξεσκονίσαμε τα σι-ντι με τα Χριστουγεννιάτικα. Έτσι, -για πρώτη φορά μετά από χρόνια- , μπήκα από νωρίς στο εορταστικό κλίμα, περιμένοντας να ακολουθήσουν οι φίλοι, οι βιτρίνες, η Αμαλίας, η Ερμού, η παραλία, η Τσακάλωφ, η Τσιμισκή, το Σύνταγμα. Μιλώντας με έναν φίλο λίγες μέρες μετά, πληροφορήθηκα ότι το σχολείο του γιου του θα ήταν ένα από αυτά που θα στόλιζαν τα δέντρα στο Σύνταγμα. Οι υπεύθυνοι για τον στολισμό της πόλης που για χρόνια περηφανευόταν για το ψηλότερο-ομορφότερο-λαμπερότερο-πρασινότερο δέντρο της Ευρώπης, αποφάσισαν να κρατήσουν το μισθό τους στα ύψη και να μας δηλώσουν, ότι λόγω περικοπών και (ξαφνικά) οικολογικού πνεύματος, όσα δέντρα γλύτωσαν από τους βανδαλισμούς της τελευταίας διετίας, θα στολιστούν με τα ντενεκεδάκια από τα παιδιά των δημοτικών σχολείων της Αθήνας. Το πνεύμα των Χριστουγέννων θέλει εργολάβους για να ευδοκιμήσει, εύπορους καναλάρχες και γκλα-μουράτους δημάρχους. Τώρα που δεν έχουμε «λεφτα για πέταμα» σε γερανούς για να κρεμάσουμε τα περσινά στολίδια και να παίξουμε μουσική για τους αλλοδαπούς και τους άστεγους (είναι και πολλοί φέτος), αποφασίζουμε και διατάζουμε να επιστρατεύσουμε τα παιδιά σε εθελοντική εργασία. Υποκριτικές δηλώσεις από πολιτικάντηδες και ακόμα χειρότερες από τηλε-γλάστρες, προσπαθούν να μας πείσουν ότι αυτό «είναι πολύ σούπερ» ενώ οι ίδιοι πριν από λίγα χρόνια μας εκμυστηρευόντουσαν ότι το μέγεθος μετράει. Είμαι περίεργος να δω τι θα σκεφτούν για την υποδοχή του νέου χρόνου. Ίσως το κάψιμο του βασιλιά καρνάβαλου. Προτείνω το στολισμό για το 2012 να το αναλάβουν πολίτες. Πιθανότατα να δούμε άδειες σακούλες σούπερ μάρκετ και κρεμάλες στα δέντρα…