Ο Κωνσταντίνος Κακογιάννης επιστρέφει στη γεννέτειρά του και διασκευάζει το αγαπημένο μας «Μαξιλάρι» στη θεατρική παράσταση ΚΟΛΑΣΗ/ΜΕΡΑ 2, για το bio-Mechanical festival. Στην παραλία, η Χρυσάνθη Θεοδόση, ο Μάριος Σουγιουτζόγλου, ο Αναστάσιος Χριστοφιλόπουλος και η δική μας, Βάλη Μαυρίδη.
Μετά τον επιτυχημένο κύκλο παραστάσεων σε Θεσσαλονίκη και Γιάννενα η Εταιρεία Θεάτρου «Σπίτι της» παρουσιάζει στο 3ο Βio-mechanical festival, το θεατρικό έργο των Δημήτρη Κεχαϊδη και Ελένης Χαβαριά «Με δύναμη από την Κηφισιά», σε σκηνοθεσία Εμμανουέλλας Κοντογιώργου.
Το φετινό καλλιτεχνικό εγχείρημα τολμά να αναδείξει δράσεις και πρόσωπα Αφανών καλλιτεχνών – και όχι μόνο – μέσα στην καρδιά του πολιτιστικού χώρου της Αυλιδείας Αρτέμιδος αλλά και στην πόλη της Χαλκίδας. Ο Ιούλιος θα «ταξιδέψει» τον πολιτισμό σε ανοιχτές θάλασσες..
Η Ελένη Γερασιμίδου σκηνοθετεί το έργο που παίζεται κάθε Τετάρτη-Πέμπτη-Παρασκευή και Σάββατο στο Από Κοινού Θέατρο. Μαζί με τη “δική μας” Μάρα Μπαρόλα παίζουν οι Αντώνης Ξένος, Αγγελική Ξένου και…
Θεατρικές παραστάσεις, προβολές, μουσικές εκδηλώσεις, ξεναγήσεις και αφιερώματα στο μεγαλύτερο πολιτιστικό γεγονός του καλοκαιριού!
Πόσο πιστή ήταν η -σήμα κατατεθέν της συζυγικής αφοσίωσης- Πηνελόπη; Τι γινόταν όσο έλειπε ο Οδυσσέας από το παλάτι; Έτρωγε η Πηνελόπη κεράσια με τους μνηστήρες ή τους έφτυνε; Φέτος το Θέατρο Χαλκίδας μας κατεβάζει στον Άδη και ακούμε από πρώτο χέρι τι συνέβει όσο ο Οδυσσέας ενέπνεε τον Καβάφη.
Ο Εθελοντισμός είναι δείκτης πολιτισμού και το μέσο βελτίωσης της ποιότητας ζωής μιας κοινωνίας. Εθελοντισμός και Πολιτισμός είναι έννοιες αλληλένδετες και συμπληρωματικές, όπου αξίες της ανθρώπινης ύπαρξη όπως η τέχνη, η παιδεία και ο αθλητισμός προωθούνται κυρίως από οργανωμένες ομαδικές ή ατομικές εθελοντικές προσπάθειες και εκφράζουν τη δημιουργική πλευρά του ανθρώπου. Ο Εθελοντισμός παράγει Πολιτισμό. (British Graduated Society)
Στον όμορφο χώρος της Αρέθουσας, το εμβληματικό κτίριο στην είσοδο της πόλης της Χαλκίδας θα φιλοξενηθούν οι δράσεις που έχει προγραμματίσει το Θέατρο Χαλκίδας για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου.
Σε μια καστροπολιτεία κάπου μακριά, τότε που οι Δράκοι και οι ιππότες ζούσαν ανάμεσα στους ανθρώπους χωρίς αυτό να φαίνεται παράξενο σε κανέναν…ένας Δράκος είχε εγκατασταθεί μόνιμα εδώ και χρόνια. Ήταν χωρίς αμφιβολία αυτός που όριζε τις τύχες όλων των κατοίκων της. Ο αδιαμφισβήτητος αφέντης της. Και σιγά σιγά οι άνθρωποι της πολιτείας τον συνήθισαν. Δεν τους τρόμαζε όπως στην αρχή. Άλλωστε δεν απαιτούσε και πολλά…μόνο κάθε τόσο να τρώει μια κοπέλα που οι κάτοικοι του πρόσφεραν σε αντάλλαγμα για την ασφάλεια και την προστασία που τους παρείχε από τα υπόλοιπα δεινά που μπορεί να τους απειλούσαν.
σε σκηνοθεσία Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη στο Θέατρο Σταθμός
