Το Όραμα είναι η κινητήρια δύναμη. O μοχλός, που θα εμπνεύσει μια προσπάθεια υλοποίησης στόχων για την πνευματική ανάταση ενός τόπου. Στο Θέατρο Χαλκίδας, υπάρχει το όραμα και κυρίως υπάρχει η πρώτη ύλη, οι άνθρωποι, για να το προωθήσουν, να το μετεξελίξουν σε πράξη. Το όνομα αυτής: bio-Mechanical festival. Τόπος: O πολιτιστικός χώρος της Αυλιδείας Αρτέμιδας στον όρμο Μικρό Βαθύ Αυλίδας. Η προμελέτη για την ανάδειξή του, μετά από έξι συνεχή χρόνια ιστορικής έρευνας και προσωπικής ενασχόλησης, είναι ήδη έτοιμη.
Ο Κωνσταντίνος Οικονόμου (a.k.a. Gus Economou) είναι σκηνοθέτης, animator, μοντέρ, φωτογράφος, …τα κάνει όλα και συμφέρει. Τα τελευταία εννέα χρόνια, εργάζεται στο δημιουργικό τμήμα της Nova, σαν Σκηνοθέτης Trailer. Παράλληλα, σκηνοθετεί ντοκιμαντέρ, ταινίες μικρού μήκους, μουσικά video-clips, ενώ τα τελευταία δύο χρόνια δημιουργεί τα θεατρικά σκηνικά και το video art για την θεατρική ομάδα “Splish-Splash pantomime+more”, την μοναδική ομάδα στην Ελλάδα που μεταφέρει τον “βωβό κινηματογράφο” στο θέατρο.
Το Θέατρο Χαλκίδας παρουσιάζει τις Εκκλησιάζουσες του Αριστοφάνη στο Θέατρο Αυλιδείας Αρτέμιδος, στον όρμο Μικρό Βαθύ δίπλα στο Τσιμεντάδικο, κάθε Σάββατο, Κυριακή και Δευτέρα από 9 Ιουλίου μέχρι την 1 Αυγούστου, στις 21:30
Σπούδασε ηθοποιός στην Ανώτερη Δραματική Σχολή Νέου Ελληνικού Θεάτρου Γιώργου Αρμένη, στο John Strasberg’s Acting Studios (Παρίσι) ενώ παρακολούθησε σεμινάρια και στο Ecole Internationale de Theatre Jacques Lecoq (Παρίσι). Ταλαντούχα και διαβασμένη, έχει παίξει σε πολλές θεατρικές παραστάσεις, σε σειρές και ταινίες στην τηλεόραση ενώ έχει και μία εντυπωσιακή συμμετοχή σε ταινίες στη μεγάλη οθόνη. Αναφέροντας μόνο κάποια από αυτά θα ξεχωρίζαμε από τις θεατρικές συμμετοχές αυτές του FESTEN (σε σκηνοθεσία Αλίκη Δανέζη Knutsen, στο θέατρο Θησείον), Μια εκδρομή (από την ομάδα Mkultra για το Φεστιβάλ Αθηνών), Η Χορευτική Πανούκλα ( σε σκηνοθεσία Γρηγόρη Χατζάκη, στο θέατρο 104) και το Frida Kahlo l’amour et la musique (η οποία παίχτηκε στο σπίτι της Φρίντα Κάλο (casa azul) στο Μέξικο Σίτι σε συνεργασία με το Instituto Nacional De bellas Artes Mexico). Στην τηλεόραση την είδαμε στη Δέκατη Εντολή του Π. Κοκκινόπουλου και στο 4 του Χριστόφορου Παπακαλιάτη. Από τη μεγάλη οθόνη ξεχώρισε ήδη στο βραβευμένο XENIA του Π. Κούτρα, στο υπέροχο ΣΥΜΠΤΩΜΑ του Α. Φρατζή, στην πρόσφατη υπερπαραγωγή THE REPUBLIC του Δ.Τζέτζα και στο ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ του Μ.Πάσσαρη. Σαν να μην έφταναν αυτά, έχει σπουδάσει ενδυματολόγος και υπογράφει κοστούμια και σκηνικά σε διάφορες ταινίες και θεατρικές παραστάσεις αλλά και φωτογραφήσεις, συμμετέχει σε εκθέσεις και εργάζεται παράλληλα ως set Designer / costume designer σε μεγάλη εταιρία παραγωγής. Και είναι μόλις 28…
Η υπερπαραγωγή της χρονιάς, στο πιο πολυτελές θέατρο, στην καρδιά της πρωτεύουσας, και ένα κείμενο 15 ετών, αναπροσαρμοσμένο για την Ελλάδα του μνημονίου.
Ψυχή… η παράσταση είχε ψυχή.. μια ψυχή, που αγκάλιαζε όλο τον κόσμο και έκανε τα μάτια των ηθοποιών να λαμπιρίζουν στο σκοτάδι….
Μακριά από τη λογική της τέχνης του εμπορίου, όπου οι ηθοποιοί με όλοι τους την ύπαρξη, μας δείχνουν τι σημαίνει ατόφια – γνήσια τέχνη…
«Ο Γυάλινος Κόσμος» αποτελεί το πιο αυτοβιογραφικό θεατρικό έργο του Τένεσσι Ουίλιαμς. Έχει πίσω του την προσωπική του οικογενειακή τραγωδία, τη συνειδητοποίηση της ιδιαιτερότητάς του, μια αυταρχική μητέρα, έναν χαμένο πατέρα, μια αγαπημένη αδερφή με ψυχική ασθένεια, χαμένη στον ευάλωτο εσωτερικό της κόσμο που θα υποστεί λοβοτομή λίγο αργότερα, όταν αυτός θα λείπει και που θα τον γεμίσει ενοχές.
Μια τρυφερή παράσταση, μ’ ένα δυνατό δίδυμο επί σκηνής, δύο ερμηνείες που κερδίζουν το θεατή με δύο εκ διαμέτρου διαφορετικές σκηνικές συμπεριφορές. Ο πρώτος, μιλώντας ακατάπαυστα και η δεύτερη, ακούγοντας το χείμαρρό του και κάνοντάς τον να αναβλύζει μέσα από τη σιωπή της.
Μπορεί ακόμα να μην έχουν τελειώσει καλά-καλά οι καλοκαιρινές περιοδείες, αλλά οι περισσότεροι ηθοποιοί και συντελεστές βρίσκονται σε πυρετώδεις προετοιμασίες για τη νέα θεατρική σεζόν και όσο περνάει ο καιρός, οι πρόβες γίνονται όλο και πιο εντατικές. Πολλές νέες προτάσεις και συνεργασίες θα δούμε και φέτος, ενώ η παράδοση των επαναλήψεων καλά κρατεί.
Καλοκαιράκι λοιπόν, και οι θεατρόφιλοι που σέβονται τον τίτλο τους, έχουν σίγουρα σκοπό να παρακολουθήσουν έστω μια παράσταση του Φεστιβάλ της Επιδαύρου. Εξάλλου, λίγο η οικονομική κρίση, λίγο οι συμμετοχές, λίγο η έλλειψη σημαντικών προτάσεων, έκαναν τις φετινές μας επιλογές στο αργολικό θέατρο ελάχιστες!
